Na de aanvankelijke ambities in het begin van het seizoen – die van korte duur waren – is het voor Humbeek 1 eerder een kwestie geworden van het behoud in 4de afdeling veilig te stellen.
In dat opzicht hadden we afgelopen zondag een goede kans want met Woluwe 2 stond er een haalbare kaart op het programma.
Deze ploeg heeft een onderkomen gevonden in de catacomben van de Universitè des Ainés oftewel Universiteit voor de Oudjes, kennelijk een afdeling van de UCL.
Of onze tegenstanders daar ook studeren zijn we niet te weten gekomen maar in ieder geval boden ze ondanks hun gevorderde leeftijd* sterk weerwerk.
Als eerste was Thomas klaar. Hij kwam met voordeel uit de opening en liet zijn tegenstander eigenlijk verder geen kans. Een fraaie matcombinatie was de kers op de taart.
William had duidelijk zijn dagje niet en liet zich in zijn anders zo strijdbare Sokolsky nogal gemakkelijk ringeloren.
Tim mocht aantreden tegen de nestor van het gezelschap, een parmantig heertje van 85(!) jaar dat nog met volle overgave en lang niet zo slecht schaak speelt. Op een bepaald moment was het niet duidelijk hoe wit nog zou moeten gaan winnen maar toen de tegenstander een taktische wending toeliet sloeg Tim onverbiddelijk toe.
Daarmee hadden we 2 punten op zak en was het aan ondergetekende om na een lange en moeizame verdediging het welverdiende halve punt op te rapen en de buit over de streep te trekken. Hoe ik de remise en zelfs de winst alsnog verkwanselde ondanks een voorsprong van 20 minuten op de klok moet je zelf maar naspelen op de partijen pagina.

Bert

* Uitzondering was de eerste bord speler, een jongeling van 41 jaar

Dag lieve mensen allemaal,

Ik ga een groot geheim vertellen… Daar wij als Kapellenaren Sint-Niklaas als patroonheilige hebben, moeten wij rond deze tijd van het jaar, en eigenlijk altijd, mensen gelukkig maken.

Dus wij, ploeg 3, en de uitslagen van onze andere ploegen bekijkend, met een zak vol lekkers naar Brussel. En onze ogen fonkelden: onze tegenstrevers alle 4 groot genoeg om nog in de goede man te geloven.

Daar onze jongste speler, Jonas , niets van onze afspraak wist had hij als eerste de klus geklaard. Mooi gespeeld proficiat, Jonas!

Toen mijn tegenstander zijn greep op het spel loste, speelde ik remise door herhaling van zetten. Vervolgens werd ik aangesproken door hun trainer dat ik op dat moment toch te vlug tevreden was met een gelijk spel… Hoe kon ik deze goede man het Sinterklaas-gevoel aanpraten?

Dan deed Gabor het beter. Ik heb Gabor – stilletjes – geschenk horen roepen toen hij zijn loper weggaf. Genoeg voor een nederlaag… Proficiat Gabor, gij weet kinderen gelukkig te maken.

Maar de kroon op het werk was toch Dirk. Op winst staande, wilde hij zijn dame cadeau doen, wat bovendien niet aanvaard werd! Het werd dus terug een loper. Maar dan barste het spektakel pas los met 20 toeschouwers rond het bord. Met alleen nog zijn koning op het bord, vrijpionnen op de linker- en rechtervleugel verder spelen. Een vijandige dame op het bord en blijven verder spelen! Het geluk van zijn tegenstander was onbeschrijfelijk. Nu kon hij pas echt tonen hoe goed hij wel was. Een dikke proficiat, Dirk!

Groetjes, Roger.

Hop Paardje Hop
Sinter-Klaas komt uit Kapelle-op-den-Bos
Hij laat de overwinning los

Ook Humbeek 3 verkeerde reeds in Sinterklaasstemming en ze reden gezwind, in een grote rode en inmiddels naar vermiljoen neigende (!) automobiel waarin wel héél véél plaats is – maar niet zoveel plaats voor technologie – naar een duister bos en een obscuur “kot” in het verre Ho!-Ho!-Hoboken om meteen ook de Kerstman in het feestgedruis te laten participeren.

De Hobokenaars waren zelfs even verrast toen we arriveerden: er stapte zowaar een op de echte Sinterklaas lijkend heerschap uit die feestelijke en proper gewassen ijzeren versie van het 4-potige paard! Gelukkig bleek het gewoon een sympathieke, baardige kinderlokker te zijn, in het bijzonder op zondagen, bovendien minstens even gul zijnde in drank en spijs als de patroonheilige van Kapelle-op-den-Bos (maar wel met zekerheid minder heilig).

De vrijgevigheid van de 4 Humbeekse clubleden kende geen grenzen: zowel Jeroen als Frederik waren zo vriendelijk de opening weg te geven, een pion, een kwaliteit, een zeer gul middenspel en als apotheose een opgave! “Onzen docteur” Pieter moest het opnemen tegen een pientere Scandinavische verdediging, speelde heel vriendelijk, helend, en de diagnose was een gezonde remise. Een uitgebreide klinische studie kan misschien een winst opleveren, maar… de ziekte is geleden en de strijd gestreden. En ja, onze grote baas, onze verheven en in zonder zonden levende Sinterklaas… deed net hetzelfde: ook hij schonk met de glimlach een remise aan zijn toch ietwat geïmponeerde tegenstander vanwege die baard (onder andere). Ze kenden elkaar bovendien, dus, zo zie je maar: Hugo’s godvruchtigheid kent geen grenzen!

De minder jonge en iets grotere Hobokenaars, zowel in elo als gestalte, waren dan ook extreem verheugd, vol lof over hun grootste prestaties, het advies kon niet op en jawel, zowel Sinterklaas als zijn niet echt zwarte Pieten zijn dan ook in feeststemming terug naar “af” gereden!
Ach, het plezier kon niet op na zo’n spetterend weekeinde!

Frederik.

DE PARTIJEN STAAN HIER.